படம்: முத்து கிட்டார் வாசிக்காமல் கருத்து சொல்கின்றான்.
உறங்குவதற்கும் முன் நிரல் எழுதினால் ஏன் தூக்கம் தூரம் செல்கின்றது ? நிரல் எழுதுவதும், வடிவமைப்பதும் இரு பரோட்டா கடையில், அல்லது ஓட்டலில் தோசை ஊற்றுவது போலன்று – மூளையை குழப்பி எடுக்கும், பின்னிப் பிணைந்து, எடுத்த பாதைகளும், எடுக்காத திசைகளையும் அவற்றின் தாக்கங்களையும் மனதில் மூளையில் படிப்படியாகக் கொண்டு நாம் அதனை செயல்படுத்தி நிரல் வடிவமைக்கின்ற்றோம். அரைத்த மாவை அரைக்க இங்கு வேலை இல்லை. ஒவ்வொரு வழு, பிழையும் ஒரு தனி கிரத்தில் இருந்து வந்தது போலவும் தோன்றும்.
விஸ்வணாதன் ஆனந்த் சதுரங்க ஆட்டத்தில் எப்படி மூளையை கசக்க்கி சிக்கலான ஆட்டத்தில் எதிராளியின் தாக்குதலில்இருந்து விடுவிக்க முயலும் சமயம் அவர்மூளையின் வேலை அளவில் உள்ள வேகம் சராசரி கணினி நிரலாளர்களின் வேகமாக அமையும். இப்படி சும்மா பேச்சுக்கு சொல்லவில்லை – கணினி நிரலாக்கத்தில் எதிராளி என்பது என்ன ?
Entropy என்று சொல்லக்க்கூடிய சரியான விடையின் பாதையில் உள்ள தவரான விடைகள் – இவற்றை சலிப்பில்லாமல் கடந்து வந்தால் சரியான விடை கிடைக்காது – அது, அந்த ஒவ்வொரு கட்டத்திலும் நாம் எடுக்கும் தீர்வுகள்/முடிவுகள் கணிமையின் திசையை சரியான (எளிதில் – path of least resistance – வழி கிடைக்காத வகையிலான) திசையில் எடுத்துச்சென்று விடையடையச் செய்கின்றது.
இதுதான் கணினி நிரலாளரின் குருகிய முகம் சுளிக்கும் பாவத்தில் உள்ள மன நிலை. அவர்/அவளு-க்கு ஒரு ஊக்குவிக்கும் சொல் கொடுங்கள் – இல்லை இல்லை சும்மா கூட விட்டுவிடுங்கள் – ஆனால் “ஐ.டியில் என்ன கிழிக்குர…” என்ற ஏழனப்பேச்சு வேண்டாம்.
நிங்க. ஆமா. நீங்களேதான். தமிழ் மொழி, கலை, பாரம்பரியம், கலாச்சாரம், பண்பாடு, இயல்-இசை-நாடகம், வெற்றி-தோல்விகள், சமூக சிக்கல்கள், வறலாறு, அதன்வழி வந்த கோளருகள் … எல்லாத்தையும் மற்ற மொழியினருக்கு, மற்ற நாட்டவர்களுக்கு சொல்ல வெளியுறவுத்துரை அமைச்சர் நீங்கதான். சமயத்தில் அடுத்த தலைமுரையினருக்கும் சொல்ல வேண்டிய பொருப்பும் இருக்கிரது.
Spiderman : சிலந்திகளின் பலம் கொண்டபோதிலும், அவன் அதிக பொருப்பின் சுமையால் பாதிக்கப்படுகிரான். படம் உரிமம்: விக்கிப்பீடியா.
சென்ற வாரம் எனது அலுவலகத்தில் எனது Microsoft Office செயலி Word வழி எதைப்பற்றியோ WebEx வழி தொலைபேசி-நேரலைபகிர்தல் வழியில் மற்றோரு மாகானத்தில் உள்ள ஊழியரிடத்தில் வேலை தொழில்னுட்பம் பற்றி பேசிக்கொண்டிருந்தேன். [ஏற்கண்வே, நான் ஒரு ஆண்டுக்கு முன்பு (இதை பார்க்கவும்) இதனைப்போல் 40-மணிக்கும் மேலாக செயல்படும் வேலைமடிக்கணினியில் தமிழ் இடைமுகங்களை (localization) செயல்படுமாரு செய்தேன்.]
எனது திரையில் தமிழ் வட்டெழுத்துக்களைக்க கண்ட இவர் உடனே: இது என்ன முத்து, “Is it sanskrit?” அப்படின்னு கேட்டார். இல்லை இப்படி ‘தமிழ்’ என்றும், இந்தமாதிரி என்றும் சொன்னேன்.
‘அப்படியா! இதை சிலோனில் அல்லவா பேசுவார்கள்?’ என்றும் வினவினார். இல்லை சாமி, சிங்கை, சிலோன் மற்றும் முதன்மையாக தென்னிந்தியாவிலும் 3500 இந்திய மொழிகளில் முதன்மையான் 20-25 மொழிகளில் தமிழும் ஒன்று என்று சொன்னேன். அடுத்து நேபாள் நாட்டை சேர்ந்த நண்பர் ஒருவரின் பணித்திட்டம் பற்றியும் பேசிக்கொண்டிருக்கும் நேரத்தில், இவர் “So is Nepalese same as Tamil?,” அப்படின்னு கேட்டார். நமக்குத்தான் லெக்சரடிக்க பிடிக்குமே – இன்னார் இன்னபடி என்றும் திராவிட மொழி, ஆரிய/வட மொழி என்றும், தேவனாகிரி மொழிகள் என்றும் உள்ளதைப்பற்றி சொன்னேன் – அவருக்கு ஒரே வியப்பு.
என்னவோ – இங்கு நான் வாழும்ஊரில் இந்தியர்களிடத்தில் ஆங்கில மொழிப்பற்று மட்டுமே உள்ளது. சிலிக்கன் சமவெளியில் [Silicon Valley] இந்தியர்கள் பத்தில் ஒருவரிம் கூட மற்றொரு மொழி – தமிழ்/இந்தி/தெலுங்கு/மலையாளம் விசைப்பலகைகளை பயன்படுத்துவதில்லை. செருமன், பிரெஞ்சு இருக்கலாமோ என்னவே கேட்டுப்பார்க்கிரேன்.
இந்திய மொழிகளை வேற்றுமைகளும்-வளமைகளும் [Linguistic Diveristy] ஒரு விளிம்பு நிலையில் தள்ளப்படுமா என்றும் ஒரு சிரிய அச்சம் என்னிடம் இருக்கிறது. இந்தியாவில் பிறந்து வளர்ந்ததினால் மட்டுமே பல மொழிகளின் தாக்கத்தில் வளந்ததில் பெருமை கொள்ளும் சமயம் [சட்டென்று யொசித்தால் – திராவிடம் என்பது கூட ஒரு வடமொழி சொல் என்றும் படும்] கணினியின் யுகத்தில் நமது மொழிகளின் அனுகுதல், வாசிப்பு, ஆக்கம், மற்றும் வளர்ச்சி என்பதை நாம் மறுபரிசீலனை செய்யவேண்டும் என்றும் கருதுகிறேன்.
400-ஆண்டு பிரிட்டீஷ் காலனித்துவத்தினால் கூட அழிவடையும் அளவு மாற்றம் அடையாத மொழி வேற்றுமைகளும்-வளமைகளும் கணினிக்குள் மொழியை உள்ளீடும் செய்யமுடியாமல் தவிக்கும் பலராலும், கணினியில் ஆங்கிலத்தின் சுலபமான செயல்பாட்டாலும் மொழி வளமை காலனித்துவத்தை விட அதிகமாக சிதைவடைகிறது என்பதை நான் காண்கிறேன்.
மொழியில் சிந்தனைகள், கேள்வி-பதில்கள், கூச்சல் குழப்பங்கள் இல்லாவிட்டால் அது இறக்கும் – பிரபல அறிஞரும் சம்ஸ்கிருத மேதையான ஸ்டிபேன் போல்லோக் எழுதிய சர்ச்சைக்குள்ளாகிய ‘Death of Sanskrit’ என்பதில் இருந்து கற்றுக்கொள்ள வேண்டியது என்ன என்றால் இதுதான் – மொழியில் புழக்கம் வேண்டும். அதுஇல்லாவிட்டால், நமது இந்தியமொழிகளும் அருங்காட்சியகத்தில் தான் சென்று காண்போமா என்ன ? இல்லை, நமது காலத்தில் இப்படியெல்லாம் நடக்காது. இல்லையா ? இல்லைதானே…
ஓப்பன் தமிழ் திட்டத்திற்கு ஒரு சின்னம் உருவாக்கலாம் என்று திடீரென்று ஒரு என்னம். காரணம் சம்சாரம் வாரம் அவளுடன் படம், ஓவியம், வண்ணம் தீட்டுதல் பொன்ற கலை செயல்களில் நேரம் செலவிட வேண்டும், இது உறவிற்கு பொருள் சிறப்பிக்கும் என்று திசை காட்டினாள். அதன்வரை கிருக்கல்களாக மட்டும், ஏதோ பள்ளியில் செய்த வேலைகள் எல்லாம் தான் ஞாபகம் வரும்; மூளையின் இரு பகுதிகளும் தர்க்க ரீதியாகவும், கலை/மொழி உணர்வுகளுடன் தனித்தனியே சிறந்து விளங்கும் என்ற தன்மையை இத்தகைய கலை வளர்ச்சி [Art therapy] ஊக்குவிக்கிறது என்பது இங்கு அமரிக்காவில் உள்ள உளவியல் புரிதலாக இருக்கிறது.
இத்தகைய பின்புலத்தின் அடிப்படையில் நான் இரு படங்களை தோராயமாக வரைந்தேன்; வண்ணம் தீட்டும் பென்சில்களின் வழியாக வந்த ஆக்கங்கள்:
படம் 1: முதல் சின்னம் ஓப்பன் தமிழ் என்பதின் தமிழ் கணிமை பினைப்புகள், மற்றும் பங்களிப்பாளர்களின் அன்பை பிரதிபலிக்கும் சின்னம்படம் 2: இரண்டாம் சின்னம் – இரும நிலைகளை கொண்ட கணிமையை பிரதிபலிக்கும் படம்
இவற்றை கொண்டு எனது கீச்சுகளின் வாயிலாக உதவி கேட்டேன்; முழுதாக ஒரு எஸ். வி. ஜி [SVG] வடிவில் அமைக்கப்பட்ட ஒரு வடிவமாக இந்த சின்னம் இருந்தால் மட்டுமே பல இடங்களில் பயன்படுத்தலாம் என்பதால் அதை இலக்காக வைத்தேன்.
சில நல்ல சின்ன பதிவுகள் / பறிந்துரைகள் இங்கே:
படம் 3: ஓப்பன் தமிழ் சின்னங்கள் (c) லெனின் குருசாமி. இந்த சின்னங்கள் முழுக்க முழுக்க தமிழ், பைத்தன், திற-மூல கோட்பாடுகளை முன்வைத்து அழகாக வடிவமைக்கப்பட்டிருக்கின்றன
படம் 4: டுவிட்டரில் நன்பர் @arjunkumartk இதனை வடிவமைத்தார். (c) அர்ஜுன்குமார்.
மேல் கண்ட சின்னங்கள் எல்லாம் நன்றாக இருந்தாலும், எனக்குப் பிடித்ததாக அமைந்த சின்னம் இங்கு:
படம் 5: ஓப்பன் தமிழ் திட்டம் சின்னம்; (c) எழில் மொழி அறக்கட்டளை
It is easy to confuse Jackfruit and Durian. Jackfruit is one of the famous ‘muk kani’ [முக்கனி – மா, பலா, வாழை] trio of fruits from Tamilnadu – Mango, Jack and Banana. Durian is not quite native of Tamilnadu [AFAIK], but more popular in equatorial south east Asia. Not to be out done, Tamil people have gotten taste of this fruit as well; globally however Durian aficionados remain a minority – the fruit is more widely known for being banned from airlines, airports and public arenas for its somewhat off-putting smell to the people unfamiliar with its taste; those ignorant of such this finer thing have no proclivity to this fruit and continue to cast bad light on it.
One day last year during the Thanksgiving holiday here in California, I went out to a grocery store in Bay Area. Silicon Valley, Lyndon B. Johnson’s opening up gates of America to Asian immigrants, the Gold Rush, Spanish Missions in reverse chronological order has settled this area with several immigrant populations – and today we are thankful for bountiful Pan-Asian, European, Hispanic options in the area.
At this grocery store there was big sign : “NOT DURIAN”, and a 1lb pieces of fruit were marked $5. Fresh Jackfruit is pretty much unheard of in USA except when imported and sliced open by immigrant run grocery stores in diverse communities in the area. Definitely, Bay Area qualifies for such a place. While the sign was written with intent to invite Durian wary folk to try and taste the Jackfruit, it did leave a bad taste before trying out the fruit.
Maybe, just maybe our languages and heritage are having bad publicity and marketing and sometimes misrepresentation and misinformation to turn away new speakers, learners and teachers, adoption of language in newer markets and products. Maybe our languages are not Durian. We are the Jackfruit.
அடிக்கடி தமிழில் பலர் சொல்லி கேள்விப்பட்டிருக்கேன்: “தமிழ் பலாப்பழம் மாதிரி, வெளியிருந்து உள்ள வர முள்ளாத் தெரியும், ஆனால் சொழ சொழயா பழங்கள் இந்த முள்ளை தாண்டி வந்தால் காத்திருக்கு!”. முயற்சி திருவினையாகும்.
Today, I had a chance to go to the Apple store. Trying the Apple stylus is a great tool for graphic artist.
iPhone XS [or XR?] with beautiful rendering of tamilpesu.usTangram game with App-based and interactive setup
I think Apple has elevated engineering to a high water-mark. Wow. Engineers can make magic when we all work together driving other professional designers, artists, marketers, manufacturers to synthesize beautiful experience. Technology, is magic.
Traditionally Apple Keyboard for Tamil has supported “Tamil Standard” [there are some anecdotal frustrations of senior Tamil computing innovators about Apple culturally appropriating this ‘Tamil99’ as their ‘standard’ and stripping away any mention of Tamil99, but this is for another day. Shh.] or Tamil99 layout which is quite useful for most practitioners. However one may observe in Tamil computer user community the prevalence of preference for transliteration input [Google has trained us by providing some good tools here, and Apple follows suit].
Beginning with iOS 12, Apple has released a Tamil transliterator. இதன் வழி எப்படியும் தமிழில் டைப்பிங் செய்யலாம்.
Apple iOS v12 update provides an additional IM by Tamil Keyboard with transliteration input. This July, 2018 updates provides this facility in Apple iPhone and Mac devices via iOS 12.
This method is useful for typing short sentences for my use so far, but I have to spend long enough time to pick it up. I hope Apple continues to support this feature and introduce Tamil input to several newer younger generation folks.
Plusses include – easy predictive input. Minusses include – somewhat non-intuitive mapping for certain letters. I cannot post a full review here, only for lack of trying. Thanks, Apple.
